Hoe worden verpakkingen gemaakt?

Als je in de supermarket loopt, zie je dat er miljoenen producten zijn met miljoenen verpakkingen. Deze verpakkingen hebben allemaal een ander soort materiaal, en een ander soort onderwerp. Een pak pasta heeft niet dezelfde verpakking als de vla die je elke vrijdagavond koopt. Wat de verpakkingen wel gemeen hebben, is dat ze allemaal de voedingswaarde erop hebben staan, en de ingrediënten. In Nederland is dit verplicht, omdat een allergische reactie voorkomen moet worden en een verpakking altijd naar waarheid moet worden geschreven. Maar hoe krijg je eigenlijk zo’n verpakking?

Het eerste wat er wordt bedacht is voor welk product het is. Is het voor koek? Dan is een kartonnen doos het veiligst, met daarin plastic wrappers. Heb je juist weer pasta zoals in het voorbeeld net? In een plastic verpakking gaat deze het langst mee. Ook wordt er bedacht wat er op moet komen te staan, en wat precies de voedingswaarde zijn. Dit is allemaal van te voren al bepaald, om een goede meting te krijgen van de verpakking.

Nadat dit allemaal bedacht is en het ontwerp is gemaakt, is het tijd om de verpakkingen te maken. Dit wordt in een speciale fabriek gedaan voor verschillende materialen.

Als deze stap geweest is, is het tijd om de etiket erop te printen. Dit wordt gedaan met een speciale etiket machine, een lasermachine. Alle informatie wordt van te voren in de computer gemaakt, die direct verbonden staat met het apparaat.

Dit wordt vaak met miljoenen aantallen tegelijkertijd gedaan. Zo wordt er tijd en geld bespaard, want een verpakking maken kan best duur zijn. Ook moet er tegenwoordig veel rekening worden gehouden met de natuur en het mileu. Is het materiaal recyclebaar? Dan is het goed als ze er mee door gaan. Als dit niet het geval is, bedenken ze liever een ander materiaal dat wel recyclebaar is. Daarom is er veel plastic en karton in de supermarkt.